Abstrakt:
Przestrzeń publiczna, będąc miejscem spotkań i interakcji mieszkańców, gdzie
nawiązywane są kontakty społeczne wszystkich mieszkańców, powinna być
pod szczególną opieką władz samorządowych. Aby przestrzeń dobrze służyła
rozwojowi lokalnej społeczności musi być przyjazna wszystkim, czyli dostępna
dla każdego, bez względu na jego sprawność ruchową lub poznawczą. Taka
przestrzeń jest konieczna do zapewnienia pełnej integracji pomiędzy jej użytkownikami.
Dostępna przestrzeń publiczna służy zacieśnianiu się więzi międzyludzkich
i rozwojowi społeczeństwa obywatelskiego.
W tworzeniu przestrzeni przyjaznej wszystkim użytkownikom – mieszkańcom
i odwiedzającym miejscowość turystom – służy wdrażanie odpowiednich standardów
projektowych opartych o idee projektowania dla wszystkich. Wdrożenie
standardów uzależnione jest przede wszystkim od zrozumienia potrzeb i możliwości
osób niepełnosprawnych przez projektantów, architektów oraz wszystkich decydentów
zarządzających przestrzenią. Niebagatelną rolę odgrywa tutaj samorząd
lokalny, który poprzez swoją politykę może wpływać na świadomość problemu
niepełnosprawności wśród swoich mieszkańców i kreować takie działania, które
będą sprzyjały tworzeniu dostępnej przestrzeni publicznej. Posiadając mechanizmy
prawne, samorząd może promować takie rozwiązania, które będą prowadzić
docelowo do większej aktywności wszystkich mieszkańców, w tym również osób niepełnosprawnych.
Do tego celu można wykorzystać odpowiednie zapisy w umowach
i specyfikacjach przetargowych, aby „wymuszać” na podmiotach współpracujących
z samorządem stosowanie zasad projektowania dla wszystkich. Realizacja zapisów
umów powinna być monitorowana, a uchybienia w zakresie dostępności powinny
być usuwane lub podlegać stosownym karom wynikającym z umów. Jedynie konsekwentna
realizacja zapisów umów i warunków przetargowych może prowadzić
do równego dostępu do przestrzeni i usług publicznych.
Należy zdać sobie sprawę, że dostępna przestrzeń publiczna zwiększa jakość
życia wszystkich mieszkańców, nie tylko tych, którzy są niepełnosprawni. Miejscowości,
które są dostępne dla osób z niepełnosprawnością, stają się atrakcyjne
dla ludzi starszych, którzy z chęcią osiedlają się w takich miejscowościach.
Miasta i wsie z atrakcjami turystycznymi, które spełniają warunki dostępności,
są chętnie odwiedzane przez turystów, szczególnie przez seniorów i rodziny
z małymi dziećmi. W miastach bez barier lepiej wykorzystuje się potencjał jego
mieszkańców, a sami mieszkańcy czują się w nich bezpiecznie. To również daje
wiele możliwości na rozwój gospodarczy regionu.
Dostępna przestrzeń publiczna, czyli przyjazna dla wszystkich, jest wyrazem
Opis:
Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego realizuje w 2009r. na terenie
całej Polski projekt „Samorząd równych szans”. Nasze działania adresujemy
do samorządów, które mają do odegrania kluczową rolę w tworzeniu
warunków dla trwałej integracji osób niepełnosprawnych.
Problem dotyczy około 4,5 mln osób niepełnosprawnych. Prawie 3 mln
z nich to osoby w wieku produkcyjnym, a zatrudnionych jest tylko 14%.
Niedostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych komunikacja,
bariery architektoniczne i brak dostępu do informacji sprawia, że 2,5 mln
obywateli nie może podjąć zatrudnienia.
Dodatkową barierę stanowi system edukacji, który skazuje około 200 tys.
niepełnosprawnych dzieci wyłącznie na szkoły specjalne.
Eksperci FIRR przekazują wiedzę zdobytą w ciągu kilku lat realizacji projektów
dotyczących aktywizacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych.
To bardzo specjalistyczna wiedza, której upowszechnienie
może dać szansę kilku milionom ludzi na godne życie (takie, jakie mogą
prowadzić osoby niepełnosprawne w innych krajach Unii Europejskiej).
Fundacja chce służyć samorządom informacją i wsparciem, pomagać rozwiązywać
problemy i tworzyć programy działań sprzyjających włączaniu
osób niepełnosprawnych we wszystkie dziedziny życia.
Najlepsze samorządy i ich działania będą promowane i otrzymają tytuł
„Samorząd równych szans”.
Więcej o projekcie na www.samorzad-firr.pl