Miasta wielu religii. Topografia sakralna ziem wschodnich dawnej Rzeczypospolitej

Abstract

Zagadnienie „państwa bez stosów” – dawnej Rzeczypospolitej jako państwa, w którym przez długi czas możliwa była w miarę spokojna koegzystencja wyznawców wielu religii – od dawna przyciągało uwagę historyków. Młodzi adepci muzy Klio, skupieni w Studenckim Kole Naukowym Historyków Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego podjęli – jako autorzy zbiorowej monografii Miasta wielu religii. Topografia sakralna ziem wschodnich dawnej Rzeczypospolitej – pionierską i udaną próbę rozwiązania kilku problemów badawczych. Wnieśli cenny i oryginalny wkład do istotnej poznawczo tematyki, skupionej wokół następujących pytań: „W jakim stopniu lokalizacja świątyni świadczy o pozycji społecznej grupy, do której ona należała? Czy można z tego wnioskować o dominacji którejś z nich? W jakich odległościach od siebie wznoszono miejsca modlitwy różnych wspólnot? Jakie nadawano im rozmiary i co chciano przez to wyrazić? I wreszcie chyba najważniejszy problem badawczy: czy w powyższych kwestiach istniały jakieś stałe układy, schematy, zróżnicowania geograficzne, czy może wszystko zależało od specyfiki danego miejsca?”.